BIOS (Basic Input/Output System):
BIOS to starszy rodzaj firmware, który był powszechnie stosowany w komputerach przez wiele lat. Jego głównym zadaniem jest inicjalizacja i konfiguracja podstawowych elementów sprzętowych komputera, takich jak procesor, pamięć RAM, klawiatura, myszka, dyski twarde itp. BIOS przechowuje te informacje w pamięci flash na płycie głównej.
Główne cechy BIOS-u to:
- Limitowana funkcjonalność: BIOS jest ograniczony pod względem przestrzeni adresowej, co oznacza, że ma ograniczoną zdolność do obsługi nowoczesnych technologii.
- Powolne uruchamianie: Proces uruchamiania z użyciem BIOS-u może być czasochłonny, ponieważ musi przeprowadzić pełną procedurę POST (Power-On Self-Test) dla każdego podłączonego urządzenia.
UEFI (Unified Extensible Firmware Interface):
UEFI to nowocześniejszy standard firmware, który zastępuje tradycyjny BIOS. Przynosi on szereg ulepszeń i nowych funkcji, które poprawiają zarówno wydajność, jak i funkcjonalność komputera.
Główne cechy UEFI to:
- Wsparcie dla dysków o pojemności powyżej 2 TB: BIOS ma ograniczenia w obszarze adresowym, co sprawia, że nie jest w stanie obsłużyć dysków twardych o dużej pojemności. UEFI eliminuje to ograniczenie.
- Interfejs graficzny: W przeciwieństwie do tekstowego interfejsu BIOS-u, UEFI może obsługiwać interfejs graficzny, co ułatwia użytkownikowi konfigurację różnych ustawień systemowych.
- Szybsze uruchamianie: UEFI pozwala na szybsze uruchamianie systemu operacyjnego, pomijając niektóre etapy POST, które są konieczne w przypadku BIOS-u.
- Rozszerzona funkcjonalność: UEFI umożliwia łatwiejszą aktualizację firmware, obsługę sieci, obsługę protokołów sieciowych, a także lepszą komunikację z systemem operacyjnym.
Wpis by #AoeChaos
Grafika #Pixabay